Ný ríkisstjórn, náttúruvernd og lýðræði

Nú lítur allt út fyrir að ný ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar sé að verða að veruleika. Það verður spennandi að sjá hvaða stefnu þessi verðandi ríkisstjórn mun taka varðandi náttúruvernd og lýðræði. Fyrir kosningar boðaði Samfylkingin stóriðjuhlé og opnara lýðræði, mun flokkurinn standa við þetta þegar á hólminn er komið?

Mun náttúra Reykjanesskagans fá að njóta vafans, eða verður henni fórnað á einu bretti fyrir orkuöflun vegna álvers í Helguvík?

Munu íbúar á Suðurnesjum fá að taka meðvitaða og upplýsta ákvörðun um það hvort þeir vilji fá álver í Helguvík með öllu sem því fylgir eða munu ráðamenn í Reykjanesbæ og Garði fá að halda áfram að keyra málið í gegn óáreittir?

Náttúrufar Reykjanesskagans er einstakt á heimsvísu og þar liggja einstök tækifæri til uppbyggingar ferðaþjónustu  og útivistar bæði fyrir erlenda ferðamenn sem og íbúa Suðurnesja og höfuðborgarsvæðisins. Sól á Suðurnesjum hvetur næstu ríkisstjórn til þess að vernda einstaka náttúru Reykjanesskagans en fórna henni ekki fyrir erlenda stóriðju án þess að hugsa málið vel og vandlega. Við höfum nægan tíma.

Frestun á uppbyggingu álvers í Helguvík yrði bara til góðs, þá gætum við tekið upplýsta ákvörðun sem byggði á áætlunum um náttúruvernd og nýtingu, og hver veit nema innan ekki svo margra ára verði komnir nýjir og betri kostir í orkuöflun sem byggjast á því að bora dýpra í stað þess að fara inn á ný svæði á Reykjanesskaganum með borinn og eyðileggja þar með aðra möguleika til nýtingar á þessari einstöku náttúruperlu.

Athugasemdir

[Örvar Þór Kristjánsson, 25.5.2007 kl. 21:22]

Fyrsta skóflustungan tekin á þessu ári.  Framleiðsla komin í gír 2010.  Þessar framkvæmdir eru komnar það langt á veg að óþarfi er að kjósa um þetta.  Vilji fólksins hefur margsinnis komið fram.  Kosning um málið breytir þar engu um.  Umhverfissinnar geta ekki kvartað enda mun Álverið menga minna en sambærileg Álver.  Þetta er mikið gæfuspor fyrir íbúa svæðisins. Helguvík er afbragðs staður fyrir álver. Þar er góð höfn og umhverfisvæn orka til reiðu.  Það eru fáeinar raddir sem mótmæla þessu en rökin eru veikburða enda litlu hægt að mótmæla svo sem. 

 Logan Kruger, forstjóri Century Aluminium segir á vef Víkurfrétta.

"Við áætlum að taka fyrstu skóflustungu fyrir lok þessa árs og hefja framleiðslu í Helguvík síðari hluta ársins 2010"

Þrefalt húrra fyrir því.

[Sól á Suðurnesjum, 28.5.2007 kl. 21:33]

Þú skilur ekki enn að við erum að reyna að vernda reykjanesskagann því þar gætu fimm nýjar virkjanir risið með tilheyrandi raski og línumannvirkjum. Er það svona skelfileg tilhugsun að bíða í 2-3 ár þar til betri tækni í orkuöflun lítur dagsins ljós, þá þarf ekki að ráðast í nýjar boranir? Það er líka rangt að hér suðurfrá ríki samstaða um þetta mál. Ef þú ert að vísa til kannana þá voru þær gerðar fyrir brotthvarf hersins og mikil óvissa ríkti í atvinnumálum. Nú hefur komið í ljós að enginn skellur varð við brotthvarf hersins og því eru forsendur álvers í Helguvík brostnar, og nú sjá menn fyrir að flytja þurfi vinnuafl til okkar frá öðrum sveitafélögum eða út fyrir landssteinana.

[Örvar Þór Kristjánsson, 29.5.2007 kl. 20:43]

Ég skil vel.

Forsendur Álvers eru ekki síður mikilvægar nú þó svo brotthvarf hersins hafi ekki orðið sá hvellur sem menn bjuggust við.  Eigi að síður þá styrkir svona stórt og mikið fyrirtæki atvinnuhorfur á svæðinu þegar til lengri tíma er litið. (Það verða nefnilega ekki alltaf jólin) Þá eru ótaldar þær tekjur sem hafast upp úr krafsinu af slíkri starfsemi.  Vernda Reykjanesskagann?  Þetta rask og línumannvirki eru ekki svo mikil röskun og það verður að horfa til heildarhagsmuna. Ekki allir telja skagann það mikla náttúruperlu að það beri að verja hvern hraunmola.

Staðreyndin er sú að málið er í höndum þeirra fulltrúa sem að við kusum fyrir okkar hönd.  Kosning um þetta mál er ekki inn í myndini enda óþörf.  Jafnvel þó svo að kosið yrði og Sól í Straumi og ykkar sól stæðuð fyrir baráttu þá tel ég harla ólíklegt að framkvæmdin yrði felld.Tel ég enn að almenn samstaða sé um þetta mál og algjör óþarfi sé að bíða með framkvæmdir.